Klasat e treta dhe të katërta shkuan në Vjenë nga 23 tetor 2023 deri më 28 tetor 2023 dhe mundën të përjetonin një udhëtim të jashtëzakonshëm. Të gjitha klasat kishin një program të ngjashëm dhe e përjetuan kryeqytetin austriak në shumë aspekte. Ja një raport nga studentët:
Ishte dita e parë e udhëtimit tonë njëjavor në Vjenë, të gjithë ishim shumë të lodhur dhe pa gjumë, por përpara ishte një javë plot surpriza dhe argëtim.
Për klasën time, java filloi me një vizitë ndoshta në një nga institucionet më të rëndësishme në botë,
Kombet e Bashkuara. Aty mundëm të shihnim shumë diplomatë, si “jetojnë” atje dhe mbi të gjitha një shkëmb hëne. Pasdite vizituam Parlamentin austriak, sallën e vjetër dhe të re të mbledhjeve. Mësuam për partitë politike në Austri dhe se si presidenti siguron që asnjëra nga partitë të mos bëhet shumë e centralizuar.
Në ditën tonë të dytë vizituam “Wiener Linien”, i cili është përgjegjës për pothuajse të gjithë transportin publik në Vjenë, si trenat, tramvajet, autobusët, etj. Punonjësit na treguan një prezantim rreth vizionit të kompanisë për të ardhmen e Vjenës dhe, si përfundim, beme një foto së bashku dhe shijuam një dicka per te ngrene. Më pas vizituam një nga katedralet më të famshme në Evropë, Katedralen e Shën Stefanit. Së bashku me mësuesit tanë dhe guiden tonë, hymë brenda dhe pamë arkitekturën më të bukur gotike ndonjëherë, me shumë skulptura, piktura dhe shumë njerëz. Më pas u ngjitëm me ashensor deri në majë të katedrales dhe mundëm të shihnim Vjenën nga lart, një pamje spektakolare.
– Andri Hepaj

Udhëtimi ishte më i bukur dhe më i mundimshëm të mërkurën. E nisëm ditën me një vizitë në ndërtesën e Hekurudhave Federale Austriake (ÖBB). Aty na takuan disa nga punonjësit e kompanisë të cilët na bënë disa prezantime në tre grupe të ndryshme dhe na treguan se si funksionon kompania ÖBB, çfarë shërbimesh ofron për shoqërinë, çfarë mundësish kemi për një praktikë verore në Austri, etj. Në pasdite vazhduam me një vizitë muze në thesarin dhe kriptin perandorak. Në Thesarin e Vjenës pamë një koleksion magjepsës thesaresh mbretërore, si kurora madhështore, xhevahire të çmuara etj. Kryqi i Shenjtë na bëri përshtypje të veçantë. Kripti perandorak ishte gjithashtu shumë interesant. Ne u përballëm me historinë mbresëlënëse të kriptit perandorak. Aty prehen arkivolet e shumë perandorëve dhe anëtarëve të familjes mbretërore. Atmosfera dhe sfondi historik në të dy muzetë ishin të pabesueshme dhe na dhanë një pasqyrë të thellë në të kaluarën e monarkisë austriake.
Momentin më të bukur të gjithë javës e kaluam në muzikalin e paharrueshëm për këngëtarin e njohur Falco të quajtur “Rock me Amadeus”. Një përshtatje e mrekullueshme e historisë të këngëtarit, e cila u ndoq me shumë interes nga të gjithë në sallë. Është e vështirë të gjesh fjalë për ta përshkruar atë.
Dita e katërt ishte festa kombëtare e Austrisë dhe pothuajse gjithçka ishte e mbyllur. Në këtë ditë patëm mundësinë të vizitojmë akuariumin “Haus des Meeres” dhe Muzeun Teknik. Në kopshtin zoologjik vizituam pothuajse të gjithë natyrën, e cila është shumë e vështirë të gjesh vetëm në një ndërtesë, shumë kafshë të veçanta ujore dhe tokësore. Në muzeun teknik pamë shumë versione të ndryshme të teknologjive dhe zhvillimin e tyre. Ishte shumë interesante të shihje se sa punë u desh për të arritur rezultatet e sotme në teknologji.
-Franko Keci

Pas katër ditësh intensive në të cilat vizituam vende të ndryshme tërheqëse dhe gjithashtu mësuam pak për kulturën austriake, mundëm të pushonim pak dhe të zgjoheshim më vonë në mëngjes për të mësuar pak më shumë për arkitekturën e Vjenës kur binte shi. Pasdite kemi bërë një shëtitje 15-minutëshe deri te “Muzeu i Historisë Natyrore”, i cili ndodhej në Maria-Theresien-Platz. Maria Theresa ishte e bija e perandorit Charles VI. dhe mori sundimin me burrin e saj pas vdekjes së babait të tij. Muzeu i Historisë Natyrore u ndërtua në fund të viteve 1870 dhe është i njohur për koleksionin e tij të gjerë të artefakteve të historisë natyrore, fosileve, mineraleve, gurëve të çmuar, kafshëve takide dhe më shumë. Një nga ekspozitat më të rëndësishme është “Venus von Willendorf”, e cila është simbol i shëndetit dhe riprodhimit të grave.
Më pas vizituam Muzeun Botëror në Hofburg, ku donim të shihnim shpatën dhe përkrenaren e Skënderbeut. Sigurisht që kemi bërë një foto me veten dhe me sendet me vlerë që janë të rëndësishme për Shqipërinë.
Ditën e fundit në Vjenë na u desh të ngriheshim herët, të bëheshim gati dhe të bënim valixhet. Më pas mund të zgjidhnim nëse dëshironim të shkonim në kopshtin zoologjik apo të bënim pazar. Kishim disa orë për ta bërë këtë përpara se të shkonim në vendin e dytë të fundit. Pastaj erdhi koha për argëtim, shkuam në Prater. Nivelet e adrenalinës sapo u ngritën në qiell. Ne të gjithë provuam shumë lojëra të ndryshme dhe u argëtuam shumë. Më pas na u desh të ktheheshim në hotel për të marrë bagazhet tona dhe më pas të shkonim direkt në aeroport. Atëherë kishim vetëm disa fjalë për të thënë: Faleminderit për kujtimet dhe shihemi së shpejti në Vjenë.

-Luis Smakaj
Java e Vjenës ishte gjithçka që na duhej për t’u larguar pak nga stresi i shkollës. Edhe pse ishte një javë shumë stresuese, nuk e ndjenim dhimbjen. Nuk mund të qëndronim në hotel sepse mendimet e pafundme dhe emocionet e përziera nuk na lanë kurrë të lirë. Si mund të pushonim dhe të mos dilnim shëtitje kur ishim në një qytet ku kishte gjithmonë gjëra të reja për të zbuluar. Kjo nuk ishte e mundur edhe pse këmbët tona po qanin gjatë gjithë kohës.
Muzetë na panë shumë interesante. Disa ishin pak të mërzitshëm sepse kishin një histori të madhe, por disa ishin aq interesante dhe të mrekullueshme sa nuk donim t’i linim kurrë. Gjatë një udhëtimi duhet të mësoni edhe gjëra të reja për fusha të ndryshme të jetës. Dhe kjo ka ndodhur patjetër këtë javë.
Arkitektura e ndërtesave ishte vërtet jashtë kësaj bote. Gjithçka ishte shumë e detajuar dhe e strukturuar. Dukej sikur ishim në shekullin e 17-të.
Mësuesit morën rolin e prindërve tanë dhe e luajtën në mënyrë perfekte. Ata komunikonin me ne si miqtë tanë, duke na kuptuar dhe problemet tona gjatë gjithë kohës. Jemi shumë të lumtur që ju ishit mësuesit tanë për këtë udhëtim shkollor. Ndihma juaj ishte energjia dhe fuqia jonë.
Kjo javë kaloi shumë shpejt. Ishim në aeroplan për në Vjenë, mbyllëm sytë për një moment dhe u gjendëm sërish në avion, këtë herë për në Tiranë. Java dukej si një anije kozmike që shkon në Hënë. Fatkeqësisht, ne ishim pasagjerët.
Të paktën ne e shijuam çdo minutë dhe kaluam bukur. Të gjithë DUHET të shkojnë në Vjenë një herë në jetë. Është një eksperiencë e veçantë që do të qëndrojë në zemrën tuaj për një kohë të gjatë.
– Klajdi Lazri